Mestkevers oriënteren zich op de hemel

Voor de Egyptenaren was de mestkever of de scarabaeus sacer een van de heiligste wezens uit de kosmos. De mestkever of Chepri, zoals ze hem zelf noemden, was de vorm waarin de zonnegod ’s ochtends uit de onderwereld kroop om vervolgens zijn vleugels uit te slaan en naar de hemel te vliegen. Het was het moment waarop het licht de grauwe, vormloze wereld van de nacht aan de chaos ontrukte en Egypte in duizenden vormen in het zonlicht gestalte kreeg. In het Oudegyptisch betekent het werkwoord chepri dan ook tot vorm komen, scheppen of transformeren. Het is niet voor niets dat de Egyptenaren de mestkever zagen als de personifiëring van de dagelijkse opkomst van de zon. De mestkever rolt een mestbal voort en daarin zagen ze de beweging van de zon. Grappig is nu dat biologen van de Lund-universiteit in Zweden hebben ontdekt dat de mestkever de mestbal altijd in een rechte lijn probeert voor te rollen en dat hij zich daarbij oriënteert op de zon. De kever wil de mestbal zo snel mogelijk verwijderen van de mesthoop waar hij hem heeft gevormd zodat zijn soortgenoten geen kans krijgen de bal af te pakken. Door de mestbal in een rechte lijn voort te rollen is hij het snelste weg van de mesthoop en loopt hij het minste risico een soortgenoot tegen te komen.



Misschien wisten de Egyptenaren dit, puur door observatie. Grappig is in ieder geval dat maar weer blijkt dat er altijd een belangrijke reden is waarom de Egyptenaren een bepaald beeld kiezen. Ze dachten dat allerlei levensprocessen met elkaar verbonden waren en dat grote kosmische processen een spiegelbeeld kenden in de biologische processen.

Ga voor het artikel naar: New Scientist